Cennet papağanları, renkli tüyleri ve sevimli karakterleriyle evcil hayvan severlerin favorisidir. Cennet papağanı bakımı, bu canlıların sağlıklı ve mutlu bir yaşam sürmesi için özen gerektirir. Bu rehberde, cennet papağanı türleri, beslenmesi, üremesi ve hastalıkları gibi konuları ele alacağız.
Eğer bir cennet papağanı sahiplenmeyi planlıyorsanız ya da halihazırda besliyorsanız rehber niteliğinde olacak ve Cennet Papağanları hakkında belki de bilmediğiniz olayları işiteceksiniz.
Cennet papağanları, farklı renk ve desenleriyle birçok türe ayrılır. En bilinen cennet papağanı türleri arasında Roseicollis (gül yüzlü), Fischeri ve Personatus yer alır; Roseicollis kırmızı yüzüyle öne çıkarken, Fischeri yeşil tüyleri ve turuncu alnıyla dikkat çeker.
Her tür, kendine özgü bir güzellik sunar ve cennet papağanı bakımı açısından benzer ihtiyaçlara sahiptir. Tür seçerken renk ve karakter uyumunu göz önünde bulundurabilirsiniz.
Cennet papağanları, 13-17 cm boyunda küçük ve canlı renklere sahip kuşlardır. Cennet papağanı özellikleri arasında sosyal yapıları, oyuncu tavırları ve çift yaşamaya yatkınlıkları bulunur; bu nedenle genellikle çift olarak beslenmeleri önerilir.
Gürültü seviyeleri orta düzeydedir; konuşma yetenekleri sınırlı olsa da ıslık çalmayı öğrenebilirler. Enerjik ve meraklı doğaları, onları eğlenceli bir ev arkadaşı haline getirir. Ancak fazla meraklı olduklarını unutmamak lazım, birazdan anlatacağım olaylara şaşıracaksınız.
Cennet papağanlarının erkek ve dişi bireyleri genellikle aynı renklere sahiptir. Bu yüzden, muhabbet kuşlarında olduğu gibi gagadan veya tüy renginden net bir ayrım yapmak mümkün değildir. Ancak, dikkatli bir gözlemle bazı belirteçlerden yararlanarak cinsiyet belirleme şansınız vardır.
Cennet papağanlarının bazı fiziksel özellikleri, cinsiyet tahmininde yardımcı olabilir
Erkek cennet papağanlarının başı daha yuvarlak ve küçüktür, dişilerde ise kafa yapısı daha geniş ve düz olabilir.
Dişi cennet papağanlarının gagaları genellikle biraz daha büyük ve güçlüdür. . Vücut Boyutu: Dişi bireyler genellikle erkeklere göre daha iri ve geniş yapılıdır.
Dişi papağanların leğen kemikleri daha geniştir. Bacaklarının birleştiği alan hafifçe kontrol edildiğinde, dişi bireylerde bu mesafenin biraz daha fazla olduğu fark edilebilir
Yuvalama Eğilimi: Dişi cennet papağanları, yuva yapma içgüdüsüne sahiptir. Kağıt parçalarını, yaprakları veya dalları tüylerinin arasına sıkıştırarak yuva hazırlama eğiliminde olabilirler.
Erkek papağanlar ise bu davranışı daha az gösterir. Saldırganlık ve Dominantlık: Dişi cennet papağanları genellikle daha baskın ve agresif olabilir.
Kafes içinde daha çok alan savunma davranışı sergileyebilirler. Erkekler ise daha oyuncu ve sosyal olma eğilimindedir.
Erkek papağanlar genellikle dişilere kur yapar, gagalarıyla hafifçe vurma, baş eğme veya yem verme gibi hareketler sergileyebilirler.
Müşterilerimiz ile sohbetlerimiz sırasında bize anlattıkları bazı olaylar var. Açıkçası bizim için şaşırılmayacak seviyede değildi. Ancak bu olaylar Cennet Papağanı veya Senegal Papağanlarında görülür. Hadi ilk olayımızı anlatalım.
Bir gün işletmemize gelen bir çift papağanlarının kafesinden kaçtığını söyledi. Kapısını açık mı bıraktınız? Hayır bırakmadık, peki severken mi uçtu ? Hayır kafesteydi. O zaman bu kuş nasıl kaçtı?
Bunun cevabı çok basit, kafesin kapısını açmayı öğrendi. Kafesin kapısını nasıl açacak ki diyor olabilirsiniz ancak dahası da var. Cennet papağanları muhabbet kuşlarından daha güçlü yapıdadır. Bu da hem merakları hem kıvrak zekasıyla birleşince baş belası haline gelebiliyorlar.
Çok basit bir yöntemle kaçmasını engelleyeceğinizi düşünebilirsiniz. Cevap sanırım kafesin kapısını telle sıkmak olabilir mi?
Elbette olabilir ama artık abartıyorsunuz deseniz de bu kuşlar tam bir afet. Çünkü o teli bile kemirebiliyor, ya da bursanız bile teli söküp kafesin kapısını kaldırmaya çalışabiliyor. Bu da tam olarak çözüm olmuyor. Ancak kafesten kafese de değişir.
Ben çok iyi telle sıktım acayip sağlam oldu hadi şimdi kaç da göreyim mi diyorsunuz?
Size ufak bir hatırlatma kafeste yemlikler de var.
Cennet papağanı yemlik değiştirirken, yem koyarken bunu da öğrenebiliyor ve siz yokken yemlikleri kaldırmaya yerinden çıkarmaya çalışabiliyor.
Yani yemlikleri de tel ile sıkı sıkı büzüyoruz. Bu papağanlar en az Senegal papağanı kadar hırçın olabiliyor. Senegal Papağanları da Cennet Papağanları kadar hırçındır. Evcilleşme eğilimleri vardır ancak çok da kolay değildir.
Cennet papağanlarının birkaç kaçış hikayesini sizlere aktarmış olduk. Belki de bu olaylardan ve zıpırlıklarından sonra evde minnoş bir British Kedi beslemeyi düşünebilirsiniz.
Bunun için petpal.com.tr üzerinden size en uygun kediyi Petpal Blog kısmından okuyarak kedi seçimi konusunda karar alabilirsiniz.
Cennet papağanı ne yer sorusuna yanıt olarak, özel papağan yemi elbette düzenli olarak tüketmesi gereken bir yemdir. Taze meyveler (elma, armut) ve sebzeler (havuç, ıspanak) verilebilir; tohum karışımları da uygundur. Ancak fazla abartmamakta fayda var. Sindirim sistemlerine zarar vermemeliyiz.
Günde 1-2 tatlı kaşığı yem ve haftada birkaç kez vitamin takviyesi yeterlidir. Temiz su her zaman hazır olmalı, çünkü cennet papağanı bakımı susuzluktan olumsuz etkilenir.
Bazı gıdalar, cennet papağanları için ciddi risk oluşturur. Cennet papağanı için zararlı besinler sırasında çikolata, avokado, kafein, alkol ve tuzlu yiyecekler kesinlikle verilmemelidir; bu besinler zehirlenmeye veya organ hasarına yol açabilir.
Ayrıca, çekirdekli meyvelerin (elma çekirdeği gibi) çekirdekleri de toksik olduğundan uzak tutulmalıdır. Güvenli beslenme için veteriner önerilerine uyulması önemlidir.
Cennet papağanı bakımı, uygun bir yaşam alanı ve düzenli ilgi gerektirir. Geniş bir kafes (en az 50x50x70 cm), tüneklere ve oyuncaklara sahip olmalı; kafes temizliği haftada bir yapılmalıdır.
Cennet papağanı bakımı için günlük 1-2 saat kafes dışında uçma ve sosyalleşme fırsatı tanınmalı. Tüy dökümü döneminde banyo imkanı sunmak, tüy sağlığını destekler.
Cennet papağanı üretimi, dikkatli bir planlama ve uygun koşullar gerektirir. Üretim için sağlıklı bir çift seçilmeli ve yuvalık (25x20x20 cm) kafese yerleştirilmelidir; yuvalık içi talaşla doldurulabilir.
Cennet papağanı bakımı sırasında çiftlerin stresiz bir ortamda tutulması ve dengeli beslenmesi, yumurtlama başarısını artırır. Dişi genellikle 4-6 yumurta bırakır ve kuluçka süresi 21-23 gün sürer.
Cennet papağanlarını çiftleştirmek için uyumlu bir çift seçmek esastır. Cennet papağanı nasıl çiftleştirilir sorusunun cevabı, 1-2 yaş arası sağlıklı kuşların bir araya getirilmesiyle başlar; erkek ve dişi arasında kur yapma davranışı gözlemlenmelidir.
Çiftleşme öncesi vitamin (özellikle E vitamini) takviyesi ve sessiz bir ortam sağlamak önemlidir. Uyum sağlandığında, çiftleşme doğal olarak gerçekleşir.
Cennet papağanları, bazı sağlık sorunlarına yatkın olabilir. Cennet papağanında yaygın görülen hastalıklar arasında solunum yolu enfeksiyonları (hapşırma, burun akıntısı), tüy yolma ve bağırsak parazitleri bulunur; bu durumlar genellikle stres veya yetersiz bakımdan kaynaklanır.
Ayrıca, vitamin eksikliği tüy dökümünü artırabilir. Erken teşhis için düzenli veteriner kontrolü, cennet papağanı bakımı açısından kritik öneme sahiptir.
Cennet papağanı konuşur mu? Cennet papağanları, konuşma yeteneği sınırlı olsa da ıslık ve basit sesleri taklit edebilir; eğitimle bu beceri geliştirilebilir.
Cennet papağanı kaç yıl yaşar? İyi bir cennet papağanı bakımı ile 10-15 yıl yaşayabilirler; bazıları 20 yıla kadar ömür sürebilir.
Cennet papağanı yalnız yaşar mı? Sosyal kuşlar oldukları için yalnız kalmaktan hoşlanmazlar; çift veya grup halinde beslemek daha uygundur.
Cennet papağanı ne zaman yumurtlar? Çiftleştikten sonra dişi, uygun koşullar sağlandığında 1-2 hafta içinde yumurtlar; kuluçka 21-23 gün sürer.
Cennet papağanı neden tüy döker? Stres, vitamin eksikliği veya mevsimsel tüy değişimi tüy dökümüne neden olabilir; veteriner kontrolü önerilir.